Pieter Huistra: We zitten hier vlak na het slot van een enerverende wedstrijd. We zijn goed aan de wedstrijd begonnen en waren goed ingesteld op deze tegenstander. We hebben laten zien dat we de kwaliteiten hebben om dingen voetballend op te losse. Het is vaak lastig voetballen als een tegenstander er bovenop zit. De tweede helft gingen we daar goed mee door en kwamen we logischerwijze op 1-0.

Daarna hadden we de tweede moeten maken en liepen de spelers elkaar soms in de weg. Maar dan valt het doelpunt twee keer aan de andere kant. We zijn met 2-1 achter n op n gaan spelen en alles of niks, voorin hebben we er nog een speler bij gezet. We hebben het geluk gehad dat het om konden draaien. Het geluk zat ons nu eindelijk eens mee, zou ik zeggen. Deze drie punten geven vertrouwen en ik ben blij dat de ploeg ruggengraat heeft getoond bij de achterstand.

Andries Ulderink was teleurgesteld, maar ook zeer reel in zijn commentaar: In de eerste twintig minuten konden we de bal achterin nog wel in de ploeg houden, maar voorin konden we hem niet vasthouden en er zat totaal geen diepte in het spel. De kansen voor Groningen waren op een hand te tellen, maar richting de rust werd Groningen wel dreigender.

Na rust hebben we een centrale man wat meer doorgeschoven en door een wissel wat meer diepte proberen te creren. De 0-1 was logisch en de 1-1 was een toevalsbal. In de laatste vijftien minuten hadden wij de wedstrijd een beetje in de hand. We kwamen tegen elke verhouding in zelfs voor en de laatste zes zeven minuten mag je het dan niet meer weggeven.

We bleven hoekschoppen lang nemen, waren niet attent genoeg bij een snel genomen vrije bal. In de eindfase waren er teveel momenten die de volgende keer echt anders moeten. We verloren drie kostbare punten in de blessuretijd, maar aan de winst van FC Groningen is niets gestolen. Dat het op deze manier extra zuur is, dat zult u wel begrijpen!